narzędnik

narzędnik: narzędnik {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIa, D. -a {{/stl_8}}{{stl_7}}'przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania {{/stl_7}}{{stl_8}}kim? czym? {{/stl_8}}{{stl_7}}, pełniący w zdaniu funkcję dopełnienia, okolicznika lub orzecznika; też: wyraz użyty w tym przypadku': {{/stl_7}}{{stl_10}}Rzeczownik, przymiotnik, zaimek w narzędniku. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужна курсовая?

narzędnik — m III, D. a, N. narzędnikkiem; lm M. i «szósty przypadek w deklinacji polskiej odpowiadający na pytania kim? czym?, pełniący funkcję dopełnienia bliższego lub dalszego, występujący także jako orzecznik lub okolicznik; forma wyrazowa tego… … Słownik języka polskiego
Polnische Sprache — Polnisch (język polski) Gesprochen in Polen, als Minderheitensprache: Litauen, Tschechien, Ukraine, Weißrussland, Deutschland, Großbritannien, Frankreich, USA, Kanada, Brasilien, Argentinien, Australien, Irland, Israel … Deutsch Wikipedia
Польский язык — Самоназвание: język polski, polszczyzna Страны: Польша, США … Википедия
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
konkretny — konkretnyni «istniejący materialnie, określony pod względem czasu, miejsca, warunków; realny, rzeczywisty, nieabstrakcyjny» Konkretne fakty, warunki. ∆ jęz. Przypadki konkretne «przypadki w deklinacji będące głównymi wykładnikami kierunku, ruchu… … Słownik języka polskiego
narzędnikowy — przym. od narzędnik Forma narzędnikowa rzeczownika … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias